ا به پايان رسيدن سيزدهمين جشنواره‌ي تئاتر دانشگاهي،تعدادي از دانشجويان اين دوره‌ي جشنواره را ارزيابي كردند.
امير دلفاني كه نمايش «باد شيشه را مي‌لرزاند» را در بخش مسابقه بين‌الملل اين دوره از جشنواره اجرا كرده است به خبرنگار تئاتر خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)،گفت: در كل جشنواره خوب بود و اگر كم‌وكسري داشت با توجه به دانشجويي بودن جشنواره و اين كه به‌همت دانشجويان برگزار مي‌شود، قابل چشم‌پوشي است.
اين دانشجوي دانشگاه آزاد اراك در ارزيابي حمايت اين دانشگاه از گروه‌هاي شركت‌كننده در جشنواره هم توضيح داد: دانشگاه آزاد اراك در حد ساختن سه تا چهار پايه همكاري كرد،البته قول داده‌اند هزينه پوستر و بروشور را تقبل كنند كه فكر نمي‌كنم اين كار را هم انجام بدهند.
دلفاني پيشنهاد كرد سال آينده جدول جشنواره با حضور گروه‌هاي شركت‌كننده بسته شود تا جلوي هرگونه سوتفاهم احتمالي گرفته شود.
او در اين زمينه توضيح داد: ممكن است برخي گروه‌هايي كه در نخستين روز جشنواره اجرا دارند، اين تصور برايشان پيش بيايد كه حق شان ضايع شده و بهتر است جدول جشنواره به صورت قرعه كشي و با حضور گروه ها تنظيم شود البته براي خود من چنين سوءتفاهمي پيش نيامد با اين حال بهتر است اين مساله رعايت شود.
دلفاني با انتقاد از عدم حمايت دانشگاه آزاد اراك از گروه‌هاي شركت‌كننده در جشنواره تاكيد كرد: با اين كه براي اجراي عمومي بسيار مشتاقم اما به هيچ وجه قصد ندارم نمايشم را در اراك اجرا كنم و اگر خواستم دوباره در جشنواره شركت كنم ترجيح مي‌دهم به صورت مستقل اين كار را انجام بدهم.
اما ندا وفايي كه نمايش «مبارك و گل چهره» را در بخش آييني سنتي اين دوره از جشنواره اجرا كرده است با اشاره به رشد كمي آثار شركت كننده در جشنواره گفت: هر چند تعداد آثار شركت كننده در جشنواره به لحاظ كمي در مقايسه با دوره‌هاي گذشته بيشتر بود اما از نظر كيفيت شاهد رشد زيادي نبوديم.
اين دانشجوي دانشكده صدا و سيما كمبود بليت ميهمان به گروه‌هاي شركت‌كننده را از ديگر مشكلات جشنواره برشمرد و افزود: گروه‌هاي شركت‌كننده بايد از گيشه بليت مي‌خريدند و حتي براي كارهاي خودمان بليت مهمان سيار كمي در اختيار داشتيم كه حتي پاسخگوي خانواده‌هاي ما نبود.
ندا وفايي هم چنين از ارتباط اندك ميان دبيرخانه جشنواره با گروه‌ها اظهار تاسف كرد و يادآور شد: ما به‌طور اتفاقي متوجه شديم ساعت اجراي نمايش‌مان تغيير كرده است، كسي به ما خبر نداده بود.
وفايي در عين حال جدا كردن بخش‌هاي مختلف جشنواره را از نكات مثبت اين دوره از جشنواره تئاتر دانشگاهي برشمرد و ادامه داد: البته بايد ديد داوري‌ها چگونه انجام مي‌شود. اما با اين حال چون اين جشنواره فضايي دانشجويي دارد بهترين فرصت است كه بتوانيم خودمان را محك بزنيم و به همين دليل علاقمندم در آينده هم در جشنواره شركت كنم.
وفايي در پايان در ارزيابي سالن تمرين و اجراي نمايشش هم گفت: درخواستي براي سالن تمرين نداشتم اما سالن اجراي‌مان خوب بود.
آيدا كيخايي كه با نمايش «يك دقيقه سكوت» در بخش پايان‌نامه‌هاي برتر حضور داشت، كمك هزينه گروه‌ها را بسيار ناچيز دانست و به ايسنا گفت: اين مبلغ آن قدر اندك است كه حتي يك چهارم هزينه ساختن دكور من هم نمي‌شود.
او كه روز جمعه 17 ارديبهشت ماه نمايشش را در تالار مولوي اجرا كرده بود، با ابراز تاسف از برخي ناهماهنگي‌ها متذكر شد: همه بخوبي مي‌دانند كه شرايط تالار مولوي در روزهاي جمعه چگونه است. اين تالار به دليل اين كه در محدوده نماز جمعه قرار دارد، شرايطي دارد كه ورود و خروج گروه‌ها را دچار مشكل
مي‌كند به همين دليل از همان آغاز درخواست كردم كه نمايش من در جشنواره يك اجرا داشته باشد كه با اين درخواست موافقت نشد و اين چنين بود كه ناچار شديم اجراي اول‌مان را كه طبق جدول جشنواره ساعت15:30 بود، در شرايط دشواري آماده كنيم. زيرا گروه بازيگران تا ساعت 14:30 امكان ورود به سالن را نداشتند و در اين ميان تنها مديريت و كاركنان تالار مولوي با ما همكاري كردند.
آيدا كيخايي به برگزار كنندگان جشنواره پيشنهاد كرد براي دوره‌هاي بعدي شرايط تالار مولوي را در روزهاي جمعه مورد توجه قرار بدهند و هماهنگي‌هاي لازم را انجام دهند.
اما فردين نظري كه نمايش «سلام و خداحافظ» را در بخش مسابقه بين‌الملل اجرا كرده است، ازميزان اندك مبلغ كمك هزينه ابراز تاسف كرد.
نظري به ايسنا گفت: كمك هزينه ارايه شده حتي كفاف پول نهار اعضاي گروه را هم نمي‌داد. به ما گفته شده اول اجرا برويد و بعد كمك هزينه بگيريد، اين ذهنيت كه دانشجويان را با نگاه بي‌اعتمادي مي بينند بايد تغيير كند. چگونه ممكن است دانشجوياني كه براي شركت در جشنواره برنامه‌ريزي و تمرين كرده‌اند، بعد از گرفتن كمك هزينه از شركت در جشنواره كناره‌گيري كنند، بايد به دانشجو اعتماد كرد.
اين دانشجو در ارزيابي همكاري دانشگاه هنر و معماري با گروه‌هاي شركت كننده در جشنواره هم عنوان كرد: در زمينه سالن تمرين مشكلات بسياري با دانشگاه داشتيم و حتي برخي از اعضاي گروه كه دانشجويان ديگر دانشگاه‌ها بودند براي ورود به دانشگاه هم دچار مشكل مي‌شدند.
نظري در عين حال از تلاش‌هاي برگزار كنندگان جشنواره شامل دبيرخانه و دبير بخش بين‌الملل و همين‌طور دبير جشنواره تقدير كرد و گفت: آنها تلاش كردند تا در حد توانشان به جشنواره كمك كنند.
آزاده گنجه هم كه نمايش «تمام كامه‌ها مال ماست» را در بخش آثار كارگاه شكسپير اجرا كرده است، به ايسنا گفت: ما گروه بسيار كم دردسري بوديم و همه كارهايمان را به صورت شخصي و بيرون از دانشگاه انجام داديم.
او در پايان مانند ديگر گروه‌ها با ابراز تاسف از مبلغ ناچيز كمك هزينه‌ها، اين مساله را ناشي از كم لطفي وزارت علوم دانست و گفت: اگر وزارت علوم بودجه كافي در اختيار جشنواره مي‌گذاشت آنان هم مبلغ بيشتري را به گروه‌ها اختصاص مي‌دادند و شاهد مشكلات كمتري مي بوديم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر