سعدي افشار هنرمند پيشكسوت «سياه‌بازي» كه اين روزها 77 سالگي را سپري مي‌كند،از وضعيت فعلي نمايش «سياه‌بازي» سخن گفت.
اين هنرمند كه در نمايشگاه مطبوعات حضور داشت،در گفت‌وگويي با خبرنگار بخش تئاتر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي وضعيت نمايش‌هاي «سياه‌بازي» گفت:اگرچه سياه‌بازي نمايشي بسيار قديمي و جزيي از فرهنگ واقعي ايران زمين محسوب مي‌شود اما اكنون اغلب افرادي كه در اين كار، سياه‌باز اصلي را همراهي مي‌كنند،فوت كردند و يك سياه‌باز هم به تنهايي نمي‌تواند كاري پيش ببرد، همان‌طور كه «چارلي چاپلين» هم به تنهايي نمي‌تواند كاري انجام بدهد.
سعدي افشار ادامه داد:در گذشته زماني سياه‌بازي برو و بيايي براي خود داشت و همه براي جشن‌هايشان از سياه‌بازها دعوت مي‌كردند و مراسم بدون سياه‌بازي لطف نداشت، اما به مرور با از بين‌رفتن خانه‌هاي قديمي اين سبك هم به دست فراموشي سپرده شد، چرا كه اسم اصلي اين نمايش‌ها تخت حوضي بود و از وقتي كه حوض از خانه‌ها حذف شد، اين نمايش‌ها هم كم شد. البته در دوره‌اي برخي تالار‌ها براي برگزاري مراسم از سياه‌بازان دعوت مي‌كرد، اما در موارد مختلف بيشتر پول را خود صاحب تالار برمي‌داشت و همين موضوع باعث شد كه من به شخصه ديگر اين كار را نكنم.
وي با بيان اين‌كه احترام بسياري براي پيشكسوتان اين حوزه قائل است، افزود: شايد مردم بگويند كه سياه‌بازي يك كار بيهوده است، اما واقعا اجراي يك نمايش سياه‌بازي و به‌خصوص ايفاي نقش «سياه» به هنر ذاتي نياز دارد و در واقع كاري خودجوش و بسيار سخت است. در هر صورت، ديگر نمايش سياه‌بازي وجود ندارد. البته نه اين‌كه بخواهم بگويم چون من كار نمي‌كنم اين سبك از بين رفته، بلكه ديگر مردم از ما دعوت نمي‌كنند.
وي از گروه «داوود فتحعلي‌بيگي» كه هنوز از گروه‌هاي فعال «سياه‌بازي» در «سنگلج» محسوب مي‌شوند،ياد كرد و افزود:اين گروه خيلي خوب كار مي‌كنند و براي كارشان هم تمرينات منظم دارند و اين خيلي خوب است. اما در زمان قديم ما خيلي تمرين نداشتيم.
سعدي افشار در بخش ديگري از صحبت‌هايش با تاكيد بر اين‌كه هنوز هم اگر نمايش‌هاي سياه‌بازي اجرا شود، مردم استقبال مي‌كنند، اظهار كرد: البته اكنون برخي افرادي كه نقش سياه را بازي مي‌كنند، فقط سياه هستند و بقيه‌ي مسائل و موارد مربوط به اين نقش را نمي‌دانند.
اين هنرمند كه سال‌ها عمر خود را صرف نمايش‌هاي سياه‌بازي كرده درباره‌ي اوضاع اين روزهايش هم به ايسنا گفت: ديگر در 77 سالگي نه براي اين كار و نه براي هيچ كار ديگري توان ندارم و خود را بازنشسته كرده‌ام. جامعه هنري هم حمايت مي‌كند و محبت بسيار دارند كه گاه اين حمايت‌ها مالي هم نيستند و بيشتر حالت قدمي دارند، اما با اين حال براي من بسيار عزيز هستند و من توقع بيشتري از كسي ندارم و در همين حد براي من كافي است.
سعدي‌افشار كه اكنون باحقوق بازنشستگي زندگي مي‌گذراند، درباره‌ي عدم حمايت مسوولان از خود اظهار كرد: مديران هم مشكلات خاص خود را دارند و من نمي‌توانم از آنها انتظار مساعدت داشته باشم. به هرحال طي چند وقت گذشته چندين هنرمند خوب ما از دست رفته‌اند، هنرمنداني كه كارشان به مراتب بالاتر از من بود، و تحصيلاتشان هم در همين زمينه بوده‌اند. به همين دليل نمي‌توان از كسي انتظار داشت و قطعا اگر كاري لازم باشد، خود مسوولان انجام مي‌دهند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر