پنج اثر تاريخي در خطر جهان در چهار كشور معرفي شدند.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سايت «ورد هريتيج» در گزارشي به معرفي پنج اثر تاريخي در خطر جهان در عراق، چين، هند و پرو پرداخته كه عبارتند از:
1- شهر تاريخي «بابل» در عراق:
شهر تاريخي «بابل» با چندهزار سال قدمت در دهههاي اخير، شرايط متفاوتي را تجربه كرده است. در سالهاي نخستين حكومت صدام حسين بر عراق، اين شهر بهشكل كامل مرمت و به يكي از قطبهاي گردشگري عراق تبديل شد و حتا صدام حسين يكي از كاخهاي خود را بر فراز تپهاي در نزديكي اين شهر بنا كرد.
در سالهاي پس از جنگ نخست خليج فارس، بازديد از اين شهر ممنوع شد و پس از اشغال عراق نيز شهر تاريخي بابل كه بخشي از آن به پايگاه نظاميان آمريكايي و لهستاني تبديل شده بود، به حال خود رها شد و به منبع درآمد قاچاقچيان آثار تاريخي تبديل شد.
اكنون دولت ايالتي «بابل» حفاظت از اين شهر را برعهده گرفته و قرار است، در آيندهي نزديك پروژهاي بينالمللي با حضور مرمتگراني از كشورهاي مختلف جهان و به ويژه ايتاليا، براي مرمت اين شهر تاريخي آغاز و كاخ صدام در نزديكي اين شهر نيز به يك هتل لوكس تبديل شود.
يكي از باستانشناسان مشهور جهان كه تاكنون چند كتاب دربارهي شهر تاريخي بابل نوشته است، بابل را شهري ميداند كه در آن ميتوان آثاري از ستونهاي مرمري تمدن يونان باستان و مجسمههاي ساختهشده از سنگ آهك تمدن مصر باستان را ديد.
وي همچنين پروژههاي مرمت انجامشده در اين شهر را در دوران حكومت صدام، غيرعلمي دانست و گفت كه آجرهاي استفادهشده در مرمت كاخ بختالنصر هيچ شباهتي با آجرهاي اصلي اين كاخ 2600 ساله ندارند.
شهر تاريخي بابل با قدمتي حدود 4000 سال در 90 كيلومتري بغداد ـ پايتخت عراق ـ قرار دارد و از آن بهعنوان محل احداث باغهاي معلق بابل در بيش از 2000 سال پيش توسط بختالنصر ياد ميشود. از ديگر آثار تاريخي ارزشمند شهر بابل كه زماني يكي از زيباترين شهرهاي منطقهي بينالنهرين بوده است، به برج بابل و زيگورات اين شهر ميتوان اشاره كرد.
2- شهر «ممنوعه» در چين:
شهر «ممنوعه» مجموعهاي وسيع در مرکز شهر پکن است كه بيش از 500 سال قدمت دارد. شهر ممنوعه که يکي از مجموعههاي تاريخي منحصربهفرد جهان بهشمار ميرود، قدمتي حدود 700 سال دارد و در طول سالها، مقر حکومت پادشاههاي کشور چين بهشمار ميرفته است.
احداث شهر «ممنوعه» که حدود 980 بناي تاريخي را در زميني به مساحت 720 هزار متر مربع دارد، در سالهاي حکومت سلسلهي مينگ بر کشور چين آغاز شد. اكنون تمام بخشهاي اين مجموعهي تاريخي به موزه تبديل شدهاند.
شهر ممنوعه در سال 1987 ميلادي در فهرست ميراث جهاني يونسکو به ثبت رسيده، هرچندكه تعداد بالاي بازديدكنندگانش آنرا در معرض نابودي قرار داده است.
3- شهر تاريخي «اور» در عراق:
شهر تاريخي «اور» كه قدمت آن حدود 8000 سال تخمين زده شده است، در نزديكي يكي از بزرگترين پايگاههاي نيروي هوايي آمريكا در عراق و نزديك شهر «نصيريه» واقع شده و در سالهاي گذشته بهدليل نبود حفاظت كافي، صدمههاي زيادي ديده و در آستانه نابودي كامل قرار دارد.
در سالهاي گذشته، بازديد از اين شهر تاريخي ممنوع بود و فقط كشيشهاي ارتش آمريكا با اسكورت نظامي اجازه داشتند، از زيگورات اين شهر ديدن كنند.
شهر تاريخي اور در جنوب عراق، در سالهاي دور پايتخت مردم تمدن سومر بوده و تا پيش از حملهي اسكندر مقدوني، يكي از زيباترين و بزرگترين شهرهاي جهان باستان بوده است. اين شهر همچنين در كنار مسير قبلي رود فرات (يكي از دو رود اصلي كشور عراق و منطقهي بينالنهرين) قرار دارد. به همين دليل، برخي باستانشناسان و محققان اين شهر را محل پيدايش شهرنشيني ميدانند.
از ماهها پيش، با استقرار آرامش در عراق، دولت اين كشور با وجود داشتن ذخاير نفتي فراوان، تلاشهاي زيادي را در راستاي تبديل كردن اين كشور به يك مقصد جهاني گردشگري انجام داده است.
دولت عراق همچنين ميخواهد، شرايط لازم را براي ثبت شهر تاريخي اور در فهرست ميراث جهاني يونسكو فراهم كند.
4- «تاجمحل» در هند:
بناي تاريخي «تاجمحل» در قرن هفدهم ميلادي بهدستور يكي از پادشاههاي مغول هند به نام شاهجهان براي اثبات علاقهاي او به همسرش در مدت 22 سال ساخته شده است.
اين بنا كه در شمال شهر آگرا در منطقهي گوجرات و در 400 كيلومتري دهلينو ـ پايتخت هند ـ واقع است، نمايي از سنگ مرمر سفيد دارد و طبق بررسيهاي باستانشناسان با استفاده از 20 هزار قطعهسنگ مرمر روي سكويي عظيم از مرمر بنا شده است.
نماي اين بناي تاريخي در سالهاي اخير بهدليل آلودگيهاي محيطي ناشي از فعاليتهاي معادن منطقهي گوجرات، صدمه ديده و رنگ آن از سفيد به زرد متمايل و تركهايي نيز در آن ايجاد شده است.
از سوي ديگر، مقامات صنعت گردشگري هند در سالهاي اخير تلاشهاي زيادي را براي افزايش تعداد بازديدكنندگان اين بناي تاريخي انجام دادهاند كه كه از آن جمله به توسعهي باغ مجموعه، فرودگاه منطقهي گوجرات، استاندارد كردن هتلهاي منطقهي آگرا، تبليغ در شبكههاي تلويزيوني بينالمللي و تسهيل شرايط صدور ويزا براي گردشگران خارجي ميتوان اشاره كرد.
بناي تاريخي تاجمحل در سال 1983 ميلادي در فهرست ميراث جهاني يونسكو به ثبت رسيد.
5- شهر تاريخي «ماچوپيچو» در پرو:
شهر تاريخي ماچوپيچو 24 جولاي سال 1911 ميلادي توسط باستانشناسان دانشگاه ييل آمريكا ـ هيرام بينگهام ـ كه فارغالتحصيل رشتهي باستانشناسي و رشتهي علوم سياسي بود، كشف شد.
البته او در طول زندگي خود، دو كشف ديگر باستانشناسي را نيز در آمريكاي جنوبي انجام داده است كه يكي از آنها كشف پايتخت تاريخي اينكاها ـ ويتكوس ـ و ديگري شهري تاريخي در كوههاي كوروپوما بود؛ ولي كشفي كه نام او را بر سر زبانها انداخت، ماچوپيچو بود. درآورد و تا آخرين لحظه نيز بهدنبال اين دژ تاريخي بود.
در طول سالها، ماچوپيچو يك شهر دژ نظامي، مكاني مذهبي و محل استقرار چند كاخ متعلق امپراطوران اينكاها بوده است. در عين حال، باستانشناسان مشهور جهان ماچوپيچو را محلي براي استراحت پادشاههاي تمدن اينكا دانستهاند.
بينگهام آثار تاريخي زيادي در بقاياي اين شهر تاريخي كشف كرد كه بخش اعظم آنها اكنون در موزهي دانشگاه ييل نگهداري ميشوند و مسؤولان اين موزه در سالهي گذشته با وجود پذيريش مالكيت دولت پرو، آنها پس ندادهاند. البته پس از اولتيماتوم رئيس جمهور پرو آمادگي خود را براي عودت اين آثار اعلام كردهاند.
شهر ماچوپيچو سالها پيش در فهرست ميراث جهاني يونسكو به ثبت رسيد و سال گذشته نيز بهعنوان يكي از عجايب هفتگانهي دنياي مدرن انتخاب شد. با اين وجود، تعداد زيادي از باستانشناسان جهان بر اين باورند كه نبود كنترل بر تعداد گردشگران ماچوپيچو، اين شهر و اكوسيستم اطراف آنرا به سمت نابودي پيش ميبرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر