يك حراجي در شهر اوكلند نيوزلند، چند تار موي ناپلئون را به حراج مي‌گذارد.
به خبرگزاري خبرگزاري دانشجويان (ايسنا)، مسوولان يك حراجي در شهر اوكلند كشور نيوزلند اعلام كردند كه قصد دارند تا ساعاتي ديگر مجموعه‌اي از لوازم شخصي ناپلئون به همراه چندين تار موي وي را كه يك روز پس از مرگ ناپلئون در سال 1821 از سر وي تراشيده شده‌اند به حراج تلفني بگذارند.
به گزارش اوكلندنيوز، تا به حال مجموعه‌داران زيادي آمادگي خود را براي شركت در اين حراج تلفني اعلام كرده‌اند كه بيشتر آنها از اروپا و آمريكا هستند.
اين مجموعه منحصر به فرد كه شامل 40 اثر تاريخي بوده و تا به‌حال به نمايش در نيامده، به مدت 200 ساله نزد خانواده يكي از محافظان ناپلئون نگهداري مي‌شده است.
در حدود دو هفته قبل نيز اشياي تاريخي از قرن 19 ميلادي از ناپلئون در يك حراجي در منطقه فنتنبلو شهر پاريس به مبلغي در حدود يك ميليون و دويست‌هزار يورو چكش حراج خوردند.
در اين ميان نامه‌اي كه ناپلئون به خواهرش پائولين نوشته به مبلغ 14 هزار و 200 يورو، شانه متعلق به پرنس هرتنس، دخترخوانده ناپلئون، به مبلغ 20 هزار يورو و شمشير منتسب به ناپلئون نيز به مبلغ 36 هزار يورو، چكش حراج خوردند.
ناپلئون بناپارت متولد 1769 ميلادي، در جزيره کرس در خانواده‌اي پرجمعيت بدنيا آمد. در آن زمان، اين جزيره، جزء حکومت جنوا (واقع در ايتالياي امروزي) بود. اما بعدها به اشغال فرانسه در آمد. ناپلئون که در ابتدا، سرهنگي گمنام بود، پس از انقلاب فرانسه، به يکباره قدرت گرفت.
او در ابتدا، به ايتاليا حمله کرد و با حمايت مردم اين کشور، آنجا را از دست حکومت اتريش خارج نمود. سپس مصر و سوريه را نيز ضميمه خاک کشور خود کرد. در بازگشت به فرانسه با کمک دو برادر خود مجلس را منحل کرده و خود را امپراتور ناميد.
سپس هلند، لهستان، بلژيک و نيز سرزمين اتريش - مجارستان را تسخير کرد اما در جنگ دريايي با انگليس شکست خورد. اما اسپانيا و پرتغال را هم به متصرفات خود افزود و سپس به روسيه حمله كرد و تا مسکو نيز پيش رفت.
بزرگ‌ترين دشمن ناپلئون بريتانيا بود که همه جا چون سايه وي را تعقيب مي‌کرد و دولتهاي مورد تجاوز فرانسه را حمايت مي‌نمود. سرانجام کشورهاي تحت تسلط ناپلئون که همه از سوي بريتانيا حمايت مي‌شدند به همراه دشمنان داخلي ناپلئون ، وي را شکست دادند و به جاي او لوئي هجدهم را به حکومت انتخاب کردند.
ناپلئون پس از خلع از قدرت در سال 1814، به جزيره الب تبعيد شد، اما از آنجا گريخت و از تاريخ 20 مارس 1815تا 22 ژوئن در يک دوره کوتاه که به حکومت صدروزه معروف است، دوباره امپراتور فرانسه شد.
پس از شکست در نبرد واترلو در 18 ژوئن سال 1815، وي از امپراتوري استعفا كرد و خود را به دشمن ديرينش، بريتانيا تسليم کرد و سال‌هاي پاياني عمرش را تا زمان مرگ در سال 1821 ميلادي، در تبعيد، در جزيره‌اي به نام سنت هلن در درياي آتلانتيك جنوبي به‌سر برد.
ناپلئون در سن 53 سالگي در جزيره‌اي سنت هلن درگذشت. عده‌اي علت مرگ وي را مسموميت اعلام كردند.
اين در حالي است كه در فوريه 2008، دانشمندان ايتاليايي اعلام كردند كه به شواهدي مبني بر رد اين نظريه كه ناپلئون به‌وسيله‌ي زندانبان‌هاي انگليسي مسموم شده، دست يافته‌اند كه براساس آنها، ناپلئون براثر ابتلا به سرطان معده مرده است.
با اين وجود، محققان موسسه‌ي ملي فيزيك هسته‌يي ايتاليا و كارشناسان دانشگاه شهر پاويا بر اين باورند كه مسموميت با آرسنيك دليل مرگ ناپلئون نبوده است.
در مارس سال جاري ميلادي نيز، نامه كه توسط همسر ناپلئون ـ ژوزفين ـ نوشته شده‌اند، در يك حراجي در شهر پاريس به مبلغي بيش از نيم‌ميليون پوند فروخته شدند.
اين نامه‌ها شامل نامه‌هاي ژوزفين به ناپلئون و نامه‌اي است كه ژوزفين به پسرش نوشته است و در مجموع، به مبلغ 630هزار پوند توسط افراد مختلف، بويژه مجموعه‌داران انگليسي خريده شدند.50 نامه‌اي كه ژوزفين به پسرش نوشته است، به مبلغي بيش از 80هزار پوند به‌فروش رفت.
درحال حاضر 237 اثر تاريخي متعلق به ناپلئون و خانواده‌اش در موزه‌هاي فرانسه نگهداري مي‌شوند.
