مخالفان خواستار حذف كامل صحنه‌هاي استعمال سيگار از سينما شدند

در پي كاهش صحنه‌هاي مصرف سيگار بازيگران در فيلم‌هاي هاليوودي مخالفان جدي سيگار كشيدن بازيگران در سينما خواستار از بين رفتن حذف كامل چنين صحنه‌هايي شدند.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با نگاهي به فيلم‌هاي مطرح سالهاي اخير سينماي آمريكا كاهش صحنه‌هاي سيگاركشيدن بازيگران به چشم مي‌آيد.

بنا بر اعلام پايگاه اطلاع رساني بلومبرگ، استفاده از سيگار و مصرف دخانيات در سالهاي اخير تنها در سال 2005 به اوج خود رسيد و از آن زمان تا به حال مدام در حال كاهش است. 

 

اين مقاله در ابتدا با اشاره به سيگارهاي قهار تاريخ سينما از جمله « همفري بوگارت» كه تقريبا در بيشتر آثارش از جمله « كازابلانكا» سيگار به لب ديده مي‌شود و بر اثر ابتلا به سرطان ريه درگذشت، افزوده است: در فيلم‌هاي به نمايش درآمده در سال گذشته نسبت به فيلم‌هاي به نمايش درآمده در چهارسال قبل تعداد صحنه‌هاي سيگاركشيدن به نصف رسيده است. 

در سال 2009 نيز در حدود نيمي از 145 فيلم سينمايي دراين بررسي اصلا صحنه‌اي از سيگار کشيدن وجود نداشت. در فيلم‌هايي که براي کودکان و نوجوانان ساخته شده بودند،‌ اين ميزان بالاتر و در حد 61 درصد بود.

اما اندکي بيشتر از نيمي از فيلم‌هايي که درجه « تماشا به همراه والدين براي کودکان زير 13 سال» گرفته بودند‌، سيگار کشيدن را نشان داده بودند.

-نكته هاي جالب درباره مصرف سيگار در سينما

مي‌گفتند سرجئو لئونه مي‌کوشيد با کلوزآپهاي عظيم از چهره «ايست وود» به کمک ديالوگهايش شتافته و بر قدرت و جذابيت شخصيت اول فيلمش بيفزايد، اما ظاهرا ايست وود خود، بيشتر ديالوگهايش را حذف مي‌کرد و باقيمانده جملاتش را هم از نو مي نوشت.

ايست وود به خوبي فهميده بود جابجايي سيگار برگ در دهانش از يک سمت به سمت ديگر بيش از هر ديالوگ ديگري کارگر است و واقعا هم چنين بود ... اما ... نکته اينجاست که او خود از اين حالت در رنج بود! 

مردي که همه ما چهره‌اش را با سيگار برگ در دهان و شنل و کلاه کابويي به خاطر داريم، که با دو انگشت سيگارش را خونسردانه جابجا مي‌کرد، انتهايش را مي جويد و دور مي انداخت، از سيگار متنفر بود و مي‌گفت سخت ترين قسمت بازي‌ام تحمل اين سيگار برگ در تمامي فيلم در دهانم است...!

يول براينر، يکي از مردانه‌ترين چهره‌هاي سينمايي که به خاطر داريم، که نقش منفي را دلپذير مي کرد، سيگارش جزئي از شمايلش شده بود و زمانيکه در 1985 در 70 سالگي بر اثر سرطان ريه از دنيا رفت، انجمن ريه آمريکا مجموعه‌اي از فيلمهاي تبليغي را پخش کرد که در آن براينر دردمند، از تمام کساني که سيگار مي‌کشند تمنا مي کرد تا از اين عادتي که به قيمت جان او تمام شده است دست بردارند.

جيمز دين کودک چهره و کودک سال! سيگار را ياغيانه بر گوشه لب داشت. شايد براي بزرگتر جلوه کردن و شايد همين يک قلم بر جذابيت عجيب و غريب او در ميان همسالان مذکر و شيفتگانش مي‌افزود، در« شرق بهشت»، «شورش بي دليل» و «غول»؛ سيگار و جيمز دين به هم آلوده اند.