خبرگزاري ميراث فرهنگي- گروه فرهنگ و هنر ـ به گفته يکي از عاشيق‌هاي آذربايجان، نه سازمان ميراث فرهنگي و نه وزارت ارشاد حمايتي از عاشيق‌هاي اين خطه کشور نمي‌کنند و به همين دليل کشور آذربايجان موفق به ثبت موسيقي عاشيق‌ها در ميراث معنوي يونسکو مي‌شود.
«عاشيق حسن اسكندري»، يكي از عاشيق‌هاي آذربايجان دراين‌باره به CHN مي‌گويد: «نه سازمان ميراث فرهنگي و نه وزارت ارشاد از عاشيق‌هاي آذربايجان حمايت نمي‌كنند و اين گروه موسيقايي، بي‌پشتيبان‌اند. به همين خاطر است كه يونسكو، موسيقي عاشيق‌ها را به نام آذربايجان شوروي ثبت مي‌كند و نه ايران.»
او به نقش مهم صدا و سيما در معرفي و حفظ موسيقي مقامي اشاره مي‌كند و مي‌گويد: «صدا و سيما مي‌تواند موسيقي فولكلور و مقامي را به درستي معرفي كند اما چنين نمي‌كند. امروز، نسل جوان آن‌گونه كه بايد و شايد اين نوع موسيقي را نمي‌شناسد تا از آن نگهداري كند. از سوي ديگر جشنواره يا مراسمي برگزار نمي‌شود كه بتوان در آن به معرفي موسيقي بومي به جوانان پرداخت.»
اسكندري برگزاري كنسرت را بسيار پرهزينه مي‌داند: «اجاره سالن و انتشار بروشور و... بسيار پرهزينه و بهاي بليت، بالاست و درصد كمي از مردم با اين شرايط بد اقتصادي مي‌توانند به ديدن برنامه‌هاي مختلف هنري بروند اما اگر سازمان‌هاي دولتي، تدبيري در نظر بگيرند و براي مثال جايي را به عاشيق‌ها اختصاص دهند تا به طور ثابت به اجراي برنامه بپردازند، خوب است.»
وي توجه به موسيقي بومي را در جذب گردشگر موثر مي‌داند و براين باور است كه مردم، موسيقي را دوست دارند و از شنيدن آن لذت مي‌برند از طرفي دلشان مي‌خواهد با موسيقي هر منطقه‌اي آشنا شوند به همين خاطر لازم است وزارت ارشاد، شهرداري يا سازمان ميراث فرهنگي، فضايي را به نوازندگان و موسيقيدان‌ها اختصاص دهد تا گردشگران هم بدانند بلا ورود به هر شهر و استان چگونه و كجا مي‌توانند با موسيقي آن منطقه اشنا شوند براي مثال كساني كه به آذربايجان مي‌آيند چطور مي‌توانند عاشيق‌ها را ببينند و موسيقي‌شان را بشنوند؟!»
اسكندري در پاسخ به اين‌كه بعضي براين باورند موسيقي مقامي، تكراري است بيان مي‌كند: «شايد تكرار، ويژگي موسيقي مقامي باشد اما هربار با حس و حالي متفاوت اجرا مي‌شود. يك خواننده نمي‌تواند مقامي را دوبار و با يك حس و حال يكسان بخواند و بنوازد.»
او خدا، طبيعت، عشق، شجاعت، پهلواني و... را بن‌مايه شعر عاشيق‌ها مي داند و مي‌گويد: «آنچه عاشيق‌ها اجرا مي‌كنند در فرهنگ و افسانه‌هاي آنان، ريشه دوانده و از اين‌رو بايد ثبت و ضبط شود.شعرهايي كه بين عاشيق‌هاي ايران و اذربايجان، مشترك است.»
اسكندري، ثبت موسيقي عاشيق‌هاي آذربايجان از سوي يونسكو را اقدامي مثبت ارزيابي و فكر مي كند: «مهم حفظ اين نوع موسيقي است چه به عاشيق‌هاي آدربايجان شوروي تعلق داشته باشد و چه ايران؛ عاشيق عاشيق است و از يك نوع موسيقي و شعر در كارهاي خود، بهره مي‌برد اما آنچه ناراحت كننده است اين‌كه چرا سازمان ميراث فرهنگي ما نبايد اين نوع از موسيقي را به نام ايران، ثبت كند.»
او از علاقه نسل جوان به موسيقي عاشيق‌ها مي گويد: «جوانان به اين نوع موسيقي علاقه‌مند هستند اما شيوه استاد- شاگردي در حال از بين رفتن است و جوانان، موسيقي عاشيق‌ها را از روي نوار و سي دي فرامي‌گيرند. مساله ديگري كه بايد به آن پرداخته شود، رقص‌هاي محلي از جمله رقص لزگي است. چيزي كه سال‌هاست ناديده گرفته شده و تنها به همت خود مردم زنده مانده است.»
منبع : خبرگزاری میراث فرهنگی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر