ماه یشت ، یشت سیزدهم اوستاست .
متن زیر برگرفته از اوستا .: کهن ترین سرودها و متنهای ایرانی / گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه است .بر حسب علاقه خودم یادداشتش کردم. برای مطالعه کسانی که به اندیشه ها و فرهنگ ایران باستان علاقه دارند میزارم توی وبلاگ.
خشنودی ماهِ در برگیرنده تخمه گاو و گاو یگانه آفریده را و چارپایان گوناگون را .
1
درود بر اهورا مزدا .
درود بر امشاسپندان.
درود بر ماه در برگیرنده تخمه گاو.
درود بر ماه هنگامی که مینگردمان.
2
ماه در چه هنگام در افزایش است؟؟
ماه در چه هنگام رو به کاهش است؟؟
- در 15 روز ماه میافزاید . در 15 روز ماه میکاهد . در ازای زمان افزایش آن ، برابر درازای زمان کاهش آن است .
- از کیست که ماه می افزاید و دیگر باره میکاهد ؟؟
3
ماه ِ دربردارنده‌ی تخمه‌ی گاو، آن اَشَوَن و رَد ِاَشَه را می‌ستایم.
اینک ماه را دریافتم.
فروغ ِماه را نگریستم.
فروغ ِماه را دریافتم.
امشاسپندان برمی‌خیزند. آن فـَرّ را فراهم می‌آورند. بر زمین اَهوره‌آفریده پخش می‌کنند.
اینک ماه را دریافتم.
فروغ ِماه را نگریستم.
فروغ ِماه را دریافتم.
امشاسپندان برمی‌خیزند. آن فـَرّ را فراهم می‌آورند. بر زمین اَهوره‌آفریده پخش می‌کنند.
4
هنگامی که فروغ ماه بتابد، همیشه در بهاران گیاه سبز از زمین می‌روید.
اَندَرماه، پُرماه، ویشَپْتـَثَ.
«اَندرماه ِ» اَشَوَن، آن اَشَوَن و رَد ِاَشَه را می‌ستاییم.
«پُرماه» اَشَوَن، آن اَشَوَن و رَد ِاَشَه را می‌ستاییم.
«ویشپتث»ی اَشَوَن، آن اَشَوَن و رَد ِاَشَه را می‌ستاییم.
هنگامی که فروغ ماه بتابد، همیشه در بهاران گیاه سبز از زمین می‌روید.
اَندَرماه، پُرماه، ویشَپْتـَثَ.
«اَندرماه ِ» اَشَوَن، آن اَشَوَن و رَد ِاَشَه را می‌ستاییم.
«پُرماه» اَشَوَن، آن اَشَوَن و رَد ِاَشَه را می‌ستاییم.
«ویشپتث»ی اَشَوَن، آن اَشَوَن و رَد ِاَشَه را می‌ستاییم.
5
ماه ِ دربردارنده‌ی تخمه‌ی گاو، آن بخشنده‌ی رایومند ِآبرومند، آن تابنده‌ی ارجمند ِبختیار ِتوانگر ِچالاک، آن سودمند ِگیاه رویاننده‌ی آباد کننده، آن بغ ِ ِدرمان‌بخش را می ستایم.
ماه ِ دربردارنده‌ی تخمه‌ی گاو، آن بخشنده‌ی رایومند ِآبرومند، آن تابنده‌ی ارجمند ِبختیار ِتوانگر ِچالاک، آن سودمند ِگیاه رویاننده‌ی آباد کننده، آن بغ ِ ِدرمان‌بخش را می ستایم.
6
ماه ِ دربردارنده‌ی تخمه‌ی گاو را برای فر و فروغش با نماز [ی به بانگ ِ] بلند و با زَور می‌ستایم.
ماه ِاشون دربردارنده‌ی تخمه‌ی گاو، آن اَشَوَن و رَد ِاَشَه را با هوم ِآمیخته به شیر، با بَرسَم، با زبان ِخرد و با «منثره»، با اندیشه و گفتار و کردار [ نیک ]، با زَور و با سخن ِرسا می‌ستاییم.
«یِنگْهِه هاتَم ...»
ماه ِ دربردارنده‌ی تخمه‌ی گاو را برای فر و فروغش با نماز [ی به بانگ ِ] بلند و با زَور می‌ستایم.
ماه ِاشون دربردارنده‌ی تخمه‌ی گاو، آن اَشَوَن و رَد ِاَشَه را با هوم ِآمیخته به شیر، با بَرسَم، با زبان ِخرد و با «منثره»، با اندیشه و گفتار و کردار [ نیک ]، با زَور و با سخن ِرسا می‌ستاییم.
«یِنگْهِه هاتَم ...»
7
«یَثَه اَهو وَیْریو ...»
درود می‌فرستم به ماه ِدربردارنده‌ی تخمه‌ی گاو، به گاوِ یگانه آفریده و به چارپایان گوناگون.
«اَشِم وُهو ...»
«اَهمایی رَئِشْچَه ...»
«یَثَه اَهو وَیْریو ...»
درود می‌فرستم به ماه ِدربردارنده‌ی تخمه‌ی گاو، به گاوِ یگانه آفریده و به چارپایان گوناگون.
«اَشِم وُهو ...»
«اَهمایی رَئِشْچَه ...»
منبع : اوستا .: کهن ترین سرودها و متنهای ایرانی / گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر