سایت گل تیم منتخب بوندسلیگا را در فصل (2010-2009) معرفی کرد
تقویم فوتبال در آلمان به پایان رسید و سایت گل تیم منتخب این فصل آلمان را معرفی کرد.
در این لیست بایرن مونیخ قهرمان این فصل بوندسلیگا با 4 نماینده بیشترین سهم را داراست.
دروازه‌بان
مانوئل نویر (شالکه 04)
بهترین دروازه‌بان بوندسلیگا که شایسته پوشیدن پیراهن شماره 1 تیم ملی آلمان هم هست. نویر پایه و اساس یکی از دو بهترین خط دفاعی بوندسلیگا بود. او 3/73 درصد از ضرباتی که به سمت دروازه‌اش آمد را گرفت و با 15 بازی بدون گل خورده بهترین رتبه را در این زمینه داشت. از همه مهم‌تر این که او اشتباهی هم نداشت. نویر چه زمانی که از دروازه بیرون می‌آمد و چه هنگامی که در دروازه می‌ایستاد بهترین تصمیم ممکن را می‌گرفت. تنها 24 سال دارد ولی بسیار بالغ‌تر به نظر می‌رسد.
مدافعان
فیلیپ لام (بایرن مونیخ)
به سادگی می‌توان او را بهترین مدافع کناری لیگ دانست. با آن که در تمام فصل در سه رقابت بازی کرد، اما حتی یک دقیقه از بازی در بوندسلیگا را هم از دست نداد. این ملی‌پوش آلمانی فرم خود را تا سوت پایان آخرین بازی فصل هم حفظ کرد. او در پست تخصصی‌اش، یعنی مدافع راست بازی کرد و در هر دو سمت زمین درخشید. لام 26 ساله در دفاع در یارگیری و تکل بی‌نقص بود و در حمله، یک بال کمکی بود که به یاری آرین روبن می‌شتافت. او شش پاس گل داد که در دوران بازی‌اش بهترین رکورد اوست.
پر مرتساکر (وردربرمن)
برمن دو دوره درخشان در این فصل داشت و در بین آنها پنج بازی متوالی را واگذار کرد. آنها در دوران خوب خود بهترین زوج مرکز دفاع را در بوندسلیگا داشتند که این زوج با 74 درصد تکل موفق در نیم‌فصل اول بهترین بودند. خط دفاعی برمن در چندین بازی غیر قابل نفوذ به نظر می‌رسید. تیم در ژانویه به مسیر دشوار رسید، اما این مدافع بلندقامت فصل را قدرتمندانه و با زدن چند گل بسیار حساس با ضربه سر به پایان برد. او در این فصل در 33 بازی تنها 25 خطا انجام داد که رکوردی فوق‌العاده است، به ویژه آن که او در خط دفاعی کارهای زیادی برای انجام دادن داشت.
ماتس هوملز (بروسیا دورتموند)
بسیاری از پتانسیل او باخبر بودند، اما کمتر کسی فکر می‌کرد که هوملز در 21 سالگی فصل را به عنوان بهترین مدافع میانی بوندسلیگا به پایان ببرد. این بازیکن سابق بایرن مونیخ از نون سوبوتیچ، هم‌تیمی خود پیشی گرفت و هر کاری که یک مربی از یک مدافع میانی تراز اول انتظار دارد انجام داد. هوملز بی‌عیب بازی کرد و در 27 بازی تنها 22 خطا انجام داد. او روی ضربات ایستگاهی تهدیدی روی دروازه حریفان بود و پنج گل هم زد. پیشرفت هوملز مورد توجه قرار گرفت و او بالاترین رتبه کاسترول را در میان بازیکنان 22 ساله به پایین به دست آورد، ضمن آن که جوگی لو او را به تیم ملی آلمان هم دعوت کرد.
هافبک دفاعی
مارک فان‌بومل (بایرن مونیخ)
او به سختی از تورستن فرینگز وردربرمن پیشی می‌گیرد و به دلیل نبود یک مدافع چپ خوب در ترکیب تیم منتخب حضور دارد. با این حال، کاپیتان بهترین تیم لیگ عالی کار کرد. او در کنار باستین شواین‌اشتایگر بایرن را تبدیل به دومین تیم اروپا از نظر تعداد پاس ساخت. توزیع توپ او عالی بود و هر چند تکل‌هایش گاهی با خهطا همراه بود، اما هرگز اجازه نداد رقیبان ضدحمله ترتیب دهند.
باستین شواین اشتایگر (بایرن مونیخ)
به عنوان یک هافبک دفاعی به کار گرفته شد و بهترین بازیکن در این پست بود. او حالا می‌تواند خود را در میان بزرگان اروپا ببیند. این «مغناطیس توپ» که 72 بازی ملی در کارنامه‌اش دارد، 3125 بار در این فصل توپ را گرفت و در این زمینه با فاصله یک کیلومتری از بقیه بازیکنان جلو زد. تعجبی ندارد که احیای بایرن مونیخ در این فصل هم‌زمان با تغییر پست شواین‌اشتایگر به عنوان یک مانع دفاعی و معمار حملات شد.
هافبک تهاجمی
آرین روبن (بایرن مونیخ)
تنها در 24 بازی حضور داشت و با این حال او را باید بهترین بازیکن فصل بوندسلیگا دانست. بال هلندی در دفعات معدودی که بازی کرد 16 گل زد تا به بهترین آمار گل‌زنی‌اش در یک فصل برسد. او هفت پاس گل هم داد. بارها و بارها بار بایرن را به دوش کشید و تفاوت بین پیروزی و از دست دادن امتیاز را رقم زد. بیش از هر بازیکن دیگری در بوندسلیگا حریفان را از پیش رو برداشت و باعث شد آنها به اشتباه بیفتند و همچنین نبود یک گل‌زن برجسته در بایرن مونیخ را جبران کرد.
زویژدان میسیموویچ (ولفسبورگ)
او و دیگر بازیکنان ولفسبورگ به درخشش فصل قبل نبودند، اما میسیموویچ توانست 10 گل بزند و بارها هم جلوی گل‌زنی او را گرفتند. این بازی‌ساز اهل بوسنی با 13 پاس گل یکی از دو نفر اول بوندسلیگا شد. او 102 موقعیت گل هم ایجاد کرد که در این فصل در این زمینه کسی به او نمی‌رسد. بسیار حیف که او در جام جهانی نیست.
تونی کروس (بایر لورکوزن)
دو ماه طول کشید که به ترکیب اصلی راه یابد، اما او اعتماد یوپ هاینکس را با فصل درخشانی که داشت پاسخ داد. این بازیکن قرضی بایرن مونیخ نه گل زد که شش گلش از بیرون محوطه جریمه بود و در این زمینه رکورددار این فصل شد. کروس نه پاس گل هم داد و پشت صحنه بسیاری از موقعیت‌ها حضور داشت. پیشرفت این بازیکن سابق هانزا روشتوک بی‌ارج نماند و جوگی لو او را به تیم ملی دعوت کرد و او امیدوار است در جام جهانی 2010 بدرخشد. او به تازگی 20 ساله شده و آینده درخشانی در انتظارش است.
مهاجمان
اشتفان کیسلینگ (بایر لورکوزن)
پس از آن که در نیمه اول فصل بهترین گل‌زن شد، چشمه گل او خشکید و در نهایت با 21 گل در رده دوم گل‌زنان جای گرفت. حتی در هنگامی که پایش به گل‌زنی باز نمی‌شد هم تلاشی خستگی‌ناپذیر برای تیم داشت و در کل پنج پاس گل به هم‌تیمی‌هایش داد. تیم ملی آلمان مهاجمان خوب زیادی دارد و کیسلینگ قصد دارد در رقابت با ماریو گومژ، میروسلاو کلوزه، لوکاس پودولسکی و کاکائو موفق شود و در ترکیب ثابت قرار بگیرد.
ادین ژکو (ولفسبورگ)
بهترین بازیکن لیگ در فصل گذشته این فصل بهترین گل‌زن بندس‌لیگا شد. او 22 گل زد که بسیاری از آنها تماشایی بود و هفت پاس گل هم داد. کنترل توپ نرم و آرام او در ترکیب با قدرت بدنی بالایش از او بازیکنی شبیه به زلاتان ایبراهیموویچ ساخته که البته قدرت انفجاری بالاتری دارد. عجیب نیست که بهترین باشگاه‌های اروپا به دنبال او باشند.
تقویم فوتبال در آلمان به پایان رسید و سایت گل تیم منتخب این فصل آلمان را معرفی کرد.
در این لیست بایرن مونیخ قهرمان این فصل بوندسلیگا با 4 نماینده بیشترین سهم را داراست.
دروازه‌بان
مانوئل نویر (شالکه 04)
بهترین دروازه‌بان بوندسلیگا که شایسته پوشیدن پیراهن شماره 1 تیم ملی آلمان هم هست. نویر پایه و اساس یکی از دو بهترین خط دفاعی بوندسلیگا بود. او 3/73 درصد از ضرباتی که به سمت دروازه‌اش آمد را گرفت و با 15 بازی بدون گل خورده بهترین رتبه را در این زمینه داشت. از همه مهم‌تر این که او اشتباهی هم نداشت. نویر چه زمانی که از دروازه بیرون می‌آمد و چه هنگامی که در دروازه می‌ایستاد بهترین تصمیم ممکن را می‌گرفت. تنها 24 سال دارد ولی بسیار بالغ‌تر به نظر می‌رسد.
مدافعان
فیلیپ لام (بایرن مونیخ)
به سادگی می‌توان او را بهترین مدافع کناری لیگ دانست. با آن که در تمام فصل در سه رقابت بازی کرد، اما حتی یک دقیقه از بازی در بوندسلیگا را هم از دست نداد. این ملی‌پوش آلمانی فرم خود را تا سوت پایان آخرین بازی فصل هم حفظ کرد. او در پست تخصصی‌اش، یعنی مدافع راست بازی کرد و در هر دو سمت زمین درخشید. لام 26 ساله در دفاع در یارگیری و تکل بی‌نقص بود و در حمله، یک بال کمکی بود که به یاری آرین روبن می‌شتافت. او شش پاس گل داد که در دوران بازی‌اش بهترین رکورد اوست.
پر مرتساکر (وردربرمن)
برمن دو دوره درخشان در این فصل داشت و در بین آنها پنج بازی متوالی را واگذار کرد. آنها در دوران خوب خود بهترین زوج مرکز دفاع را در بوندسلیگا داشتند که این زوج با 74 درصد تکل موفق در نیم‌فصل اول بهترین بودند. خط دفاعی برمن در چندین بازی غیر قابل نفوذ به نظر می‌رسید. تیم در ژانویه به مسیر دشوار رسید، اما این مدافع بلندقامت فصل را قدرتمندانه و با زدن چند گل بسیار حساس با ضربه سر به پایان برد. او در این فصل در 33 بازی تنها 25 خطا انجام داد که رکوردی فوق‌العاده است، به ویژه آن که او در خط دفاعی کارهای زیادی برای انجام دادن داشت.
ماتس هوملز (بروسیا دورتموند)
بسیاری از پتانسیل او باخبر بودند، اما کمتر کسی فکر می‌کرد که هوملز در 21 سالگی فصل را به عنوان بهترین مدافع میانی بوندسلیگا به پایان ببرد. این بازیکن سابق بایرن مونیخ از نون سوبوتیچ، هم‌تیمی خود پیشی گرفت و هر کاری که یک مربی از یک مدافع میانی تراز اول انتظار دارد انجام داد. هوملز بی‌عیب بازی کرد و در 27 بازی تنها 22 خطا انجام داد. او روی ضربات ایستگاهی تهدیدی روی دروازه حریفان بود و پنج گل هم زد. پیشرفت هوملز مورد توجه قرار گرفت و او بالاترین رتبه کاسترول را در میان بازیکنان 22 ساله به پایین به دست آورد، ضمن آن که جوگی لو او را به تیم ملی آلمان هم دعوت کرد.
هافبک دفاعی
مارک فان‌بومل (بایرن مونیخ)
او به سختی از تورستن فرینگز وردربرمن پیشی می‌گیرد و به دلیل نبود یک مدافع چپ خوب در ترکیب تیم منتخب حضور دارد. با این حال، کاپیتان بهترین تیم لیگ عالی کار کرد. او در کنار باستین شواین‌اشتایگر بایرن را تبدیل به دومین تیم اروپا از نظر تعداد پاس ساخت. توزیع توپ او عالی بود و هر چند تکل‌هایش گاهی با خهطا همراه بود، اما هرگز اجازه نداد رقیبان ضدحمله ترتیب دهند.
باستین شواین اشتایگر (بایرن مونیخ)
به عنوان یک هافبک دفاعی به کار گرفته شد و بهترین بازیکن در این پست بود. او حالا می‌تواند خود را در میان بزرگان اروپا ببیند. این «مغناطیس توپ» که 72 بازی ملی در کارنامه‌اش دارد، 3125 بار در این فصل توپ را گرفت و در این زمینه با فاصله یک کیلومتری از بقیه بازیکنان جلو زد. تعجبی ندارد که احیای بایرن مونیخ در این فصل هم‌زمان با تغییر پست شواین‌اشتایگر به عنوان یک مانع دفاعی و معمار حملات شد.
هافبک تهاجمی
آرین روبن (بایرن مونیخ)
تنها در 24 بازی حضور داشت و با این حال او را باید بهترین بازیکن فصل بوندسلیگا دانست. بال هلندی در دفعات معدودی که بازی کرد 16 گل زد تا به بهترین آمار گل‌زنی‌اش در یک فصل برسد. او هفت پاس گل هم داد. بارها و بارها بار بایرن را به دوش کشید و تفاوت بین پیروزی و از دست دادن امتیاز را رقم زد. بیش از هر بازیکن دیگری در بوندسلیگا حریفان را از پیش رو برداشت و باعث شد آنها به اشتباه بیفتند و همچنین نبود یک گل‌زن برجسته در بایرن مونیخ را جبران کرد.
زویژدان میسیموویچ (ولفسبورگ)
او و دیگر بازیکنان ولفسبورگ به درخشش فصل قبل نبودند، اما میسیموویچ توانست 10 گل بزند و بارها هم جلوی گل‌زنی او را گرفتند. این بازی‌ساز اهل بوسنی با 13 پاس گل یکی از دو نفر اول بوندسلیگا شد. او 102 موقعیت گل هم ایجاد کرد که در این فصل در این زمینه کسی به او نمی‌رسد. بسیار حیف که او در جام جهانی نیست.
تونی کروس (بایر لورکوزن)
دو ماه طول کشید که به ترکیب اصلی راه یابد، اما او اعتماد یوپ هاینکس را با فصل درخشانی که داشت پاسخ داد. این بازیکن قرضی بایرن مونیخ نه گل زد که شش گلش از بیرون محوطه جریمه بود و در این زمینه رکورددار این فصل شد. کروس نه پاس گل هم داد و پشت صحنه بسیاری از موقعیت‌ها حضور داشت. پیشرفت این بازیکن سابق هانزا روشتوک بی‌ارج نماند و جوگی لو او را به تیم ملی دعوت کرد و او امیدوار است در جام جهانی 2010 بدرخشد. او به تازگی 20 ساله شده و آینده درخشانی در انتظارش است.
مهاجمان
اشتفان کیسلینگ (بایر لورکوزن)
پس از آن که در نیمه اول فصل بهترین گل‌زن شد، چشمه گل او خشکید و در نهایت با 21 گل در رده دوم گل‌زنان جای گرفت. حتی در هنگامی که پایش به گل‌زنی باز نمی‌شد هم تلاشی خستگی‌ناپذیر برای تیم داشت و در کل پنج پاس گل به هم‌تیمی‌هایش داد. تیم ملی آلمان مهاجمان خوب زیادی دارد و کیسلینگ قصد دارد در رقابت با ماریو گومژ، میروسلاو کلوزه، لوکاس پودولسکی و کاکائو موفق شود و در ترکیب ثابت قرار بگیرد.
ادین ژکو (ولفسبورگ)
بهترین بازیکن لیگ در فصل گذشته این فصل بهترین گل‌زن بندس‌لیگا شد. او 22 گل زد که بسیاری از آنها تماشایی بود و هفت پاس گل هم داد. کنترل توپ نرم و آرام او در ترکیب با قدرت بدنی بالایش از او بازیکنی شبیه به زلاتان ایبراهیموویچ ساخته که البته قدرت انفجاری بالاتری دارد. عجیب نیست که بهترین باشگاه‌های اروپا به دنبال او باشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر